Emser paiz jê paizê serrunê vırenı nêbi, lete usar, lete ki jêzımıston bi.
Hama a roza ke ma meyitê to dard we, a roze hona ke bi ve mız u duman. Tever de va pelgunê daru saneno ra. Resmê tuye ke ma serva sarêşiaine gıranê hora darde kerdo, inu ki jê pelga paiz saneno ra, vısneno, beno. Dı-hire rozu ra raver tı hona rınd biya, kêş inam nêkerdene ke ama peyniya omrê xo. Merdena tuya bêkav, to çê xora fişta dürri. Merdena tıya qaxpeê hên pêt ame ke, kêş xo hazır nêkerd, lewunê tora «ez sıma ra zof haskon» vejia ke çımê xo kerdi qapa. Mı bıraê to di, fıqarê teyna bi, zerrê xo vesene, koy demdiyay vi serr, na ğeriviye de, na welato zurekero serdıno ke sıma amay cı.
Fıqariya hermeta tuya rındeka dina, puşiya şiae sanay ve sarrê xo, puleşiyay vi tabuta tora. Kami merdena tore inam kerdene ke, a ki inam kero, zırçene, jivena, sai ke to peeyser ana ! Mı haqi ra zovina tuwa nêwastene, mêrdê na ğerive peyser cıde. Dema ciniya çêvesayiye, adır gıno zerre ro, cigera ma ki kena letey. Olvozê to amê peeser, bıraê xo ra xatırê xo wazenê, bıraê xo finê ra ra, rusnenê Welatê jiar u diyaru Dêsım, kenê bavokê hardê Dewresu. Vaê paizi yeno, dar u beri saneno ra, hermeta to, to ranêverdena, vırarê fina tabuta tora. Yeno aqılê mı ke, ma reyna çımunê to de nianêdame, tı tabuta xuya tariye dera. Hevalê to her cara amê, tora xatırê xo wazenê, bêçare masu de nisene ro, vıle sıkıto xo ver, tever de vaê payizi dar u beru, zerrê de feryat u figanê çêvesayiya hermeta to zerrê ma sanena ra.
Dema Xatuna fıqariye bervena, jivena, vengê xo şi rest ve Dêsım, rest ve vengê maa u waaunê binu, asmênê khewi kerd pırr, waaê ke bıraê xo kerdo vindi, maaê ke lazê xo kerdo vindi, iye ke waştiyê xo kerdê vindi, şi rest ve inu. Waa tuya sarêşiae, çı wele ve xore kero, desteberi ra tuwa nêyeno, heke destêberê bêro, roê xo kena roê to verra. Ma ke verê tabuta to de çıley fişti ra cı, hevalê to veng fiştra ve xo «ma heylê çi pia di, roza tenge pia diye, i rojiye ke polosşi mare eziyet kerdenê, zulm kerdenê » To jê camerdu da ve pêro, serva serbestiye u haştiye, serva mıletê xo, serva welatê xo. To cênci dorme xode kerdi topi, eve dina tope kaykerdene, a kulube ki to nay vi ro « Munzur » jê guruba tıya muziki. To klamu ra haskerdene, klamê welati eve vengê xuyo zelal vatene. Çımê to pêyser de memane, desmala to serva haştiya, têduştiye dustê nêqiye, şia u sotiye de waro nêgınena.
Ma jumini jêde nêdiyene, hefe, hefe ke wortê kar u gure de waxtê isoni nêbeno ke jumini bıvino. Mı tı teyna tae cau de diya. İye ke na ğeriviye de manenê, pia roz diyo, hevalê juminiye, derdê xo jumın de barê kenê, jumın ra zerre ra gıredayiye. Bıra u waê tuye cênci u civaniye ke rew gınay waro, jê şero est ve xo ver, zordariye de sare ont, vıle ro nêna. Hurenda sıma cenet bo bıraem, iye ke sıma re na zulm kerdo ki, worte zılamote de bımanê. Fıqariya hermeta tuya rındeka dina, puşiya şiae sanay ve sarrê xo, puleşiyay vi tabuta tora. Kami merdena tore inam kerdene ke, a ki inam kero, zırçene, jivena, sai ke to peeyser ana ! Mı haqi ra zovina tuwa nêwastene, mêrdê na ğerive peyser cıde. Dema ciniya çêvesayiye, adır gıno zerre ro, cigera ma ki kena letey. Olvozê to amê peeser, bıraê xo ra xatırê xo wazenê, bıraê xo finê ra ra, rusnenê Welatê jiar u diyaru Dêsım, kenê bavokê hardê Dewresu. Vaê paizi yeno, dar u beri saneno ra, hermeta to, to ranêverdena, vırarê fina tabuta tora. Yeno aqılê mı ke, ma reyna çımunê to de nianêdame, tı tabuta xuya tariye dera. Hevalê to her cara amê, tora xatırê xo wazenê, bêçare masu de nisene ro, vıle sıkıto xo ver, tever de vaê payizi dar u beru, zerrê de feryat u figanê çêvesayiya hermeta to zerrê ma sanena ra.
Dema Xatuna fıqariye bervena, jivena, vengê xo şi rest ve Dêsım, rest ve vengê maa u waaunê binu, asmênê khewi kerd pırr, waaê ke bıraê xo kerdo vindi, maaê ke lazê xo kerdo vindi, iye ke waştiyê xo kerdê vindi, şi rest ve inu. Waa tuya sarêşiae, çı wele ve xore kero, desteberi ra tuwa nêyeno, heke destêberê bêro, roê xo kena roê to verra. Ma ke verê tabuta to de çıley fişti ra cı, hevalê to veng fiştra ve xo «ma heylê çi pia di, roza tenge pia diye, i rojiye ke polosşi mare eziyet kerdenê, zulm kerdenê » To jê camerdu da ve pêro, serva serbestiye u haştiye, serva mıletê xo, serva welatê xo. To cênci dorme xode kerdi topi, eve dina tope kaykerdene, a kulube ki to nay vi ro « Munzur » jê guruba tıya muziki. To klamu ra haskerdene, klamê welati eve vengê xuyo zelal vatene. Çımê to pêyser de memane, desmala to serva haştiya, têduştiye dustê nêqiye, şia u sotiye de waro nêgınena.
Tever de va vizeno, ma xatırê xo wast, endi kuna ra rae. Tı hên cênc, bêbext şiya, na taliyo xıravın. Roê to ret bo, wortê gul u nur de be.
Serva haştiye u azadiye ma dest da ve jumini. Oğur bo bıraê delali, to ma virr dera, to zerrê ma dera ma to xo virra nêkeme./by Jeanne Jiyan
>>>NACHRUF
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen